سلام

پروردگارا !

 ما را در مسیر درست زندگی هدایت کن و آنی مارا به خودمان وا مگذار !

برای انجام بعضی کارها و داشتن بعضی چیزها نباید به آینده فکر کرد !!!  

بایستی حال رو داشته باشی ....

از اون لذت ببری و به قول معروف عشق دنیا رو بکنی ....

البته نه که فکر کنید منظورم کارهای خلافه ها

نه!

چون میگن یه سیب رو که بندازی آسمون تا بیاد پایین هزار تا چرخ میخوره !

کدوم چرخش جلوی پای تو ایست بکنه خدا میدونه !  

تا قسمت چی باشه ....  

تا خدا چی بخواد ....  

تا دعاهایی که تو میکنی چی از آب در بیاد ....

اون قضا و تقدیری که برات بوده عوض کنی و اون چیزی که میلته بشه!

اینها همش حرفای یک دوست هست !!!

آیا واقعاَ ما میتونیم فقط حال رو ببینیم حتی در مورد اون بعضی کارها و چیزها !

میتونیم تو حال باشیم و گذشته رو فراموش کنیمو و آینده رو نبینیم ... ؟؟؟

زندگی عشقی است نامعلوم و مبهم که گاه دلباخته اش می شویم و گاه بیزار و گاه به خاطر قطرة اشکش خود را فنا می سازیم زندگی تابلویی است از تلخ و شیرینیهای زیاد زندگی با تمام خوشیها و مشقتها زندگی قالی است هفت رنگ به رنگهای زیبایی خدایی ... 

و در آن زمان که عشق میوه نایابیست و دست پر محبتی شقایق ها را لمس نمی کند، کدامین سوز خزانی بود که بوی خوش عشق را از دیارمان برد؟ ‎

و کدامین دست یأس شقایق ها را چید؟

و در روزگاری که قیمت عشق را به حراج یأس فروختند، کدامین تیر خصم به سوی مرغ عشق نشانه رفت و کدام زشت جامه، گل های بهاری را چید؟ 

و در روزی که خنده ها همه از روی ریاست؛ و گل های یاس همه تشنه و مرغ عشق ها خسته از پرواز.

و به آن زمان که عصمت گل نایابیست و نسیمی نیست که بویی از صداقت و مهر را به خانه ها آورد .

بازارهای داغ دروغ، نگاه های پر کینه، چشم های شهوت و سینه های مالامال از حسد. قلبهای تهی از عشق و دست های آلوده به گناه ...

و گذر کاروان عمر از میان باغ های سوخته و درختان بی ثمر و چاه های خشکیده .

چه سود که ما را بال پرواز نیست و صد افسوس که روح کوچکمان گنجایش این همه محبت و عشق را نداشت !